Φανταστείτε να ξυπνάτε κάθε πρωί νιώθοντας ελαφρώς άβολα—λίγο εκτός φόρμας. Μερικές φορές υπάρχει πονοκέφαλος, άλλες φορές μια συντριπτική αίσθηση κόπωσης που ούτε ένας δυνατός καφές δεν μπορεί να ξεπεράσει. Το αποδίδετε στο άγχος, στην αναπόφευκτη φθορά μιας πολυάσχολης ζωής. Αλλά καθώς περνούν οι μήνες, τα συμπτώματά σας χειροτερεύουν. Μέχρι τα μέσα του πρωινού, η ενέργειά σας έχει εξαντληθεί, και παράξενα, παροδικά στιγμιότυπα ζάλης και σύγχυσης διαταράσσουν τη ρουτίνα σας. Λέτε στον εαυτό σας ότι δεν είναι κάτι σοβαρό, πιθανότατα απλώς εξάντληση. Μέχρι που, μια μέρα, η ομίχλη στο μυαλό σας γίνεται τόσο πυκνή που δεν μπορείτε να θυμηθείτε απλές εργασίες ή λεπτομέρειες που γνωρίζατε όλη σας τη ζωή.
Οι Γιατροί Σας Λένε: Είναι Όλα στο Μυαλό Σας
Όταν τελικά απευθύνεστε στους γιατρούς για βοήθεια, αυτοί απορρίπτουν τις ανησυχίες σας. Σας λένε ότι είναι όλα στο μυαλό σας—ότι είστε αγχωμένοι, καταθλιπτικοί ή απλώς υπερβολικά κουρασμένοι. Σας συνταγογραφούν φυτικά συμπληρώματα όπως βαλεριάνα και γκίνγκο μπιλόμπα και σας δίνουν μια αόριστη λίστα διαγνώσεων: ινομυαλγία, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, σκλήρυνση κατά πλάκας ή, χειρότερα, ψυχιατρικές διαταραχές. Τα φάρμακα δεν βοηθούν, οι εξετάσεις βγαίνουν ασαφείς και περνούν χρόνια καθώς ψάχνετε για απαντήσεις. Λίγο λίγο, αρχίζετε να χάνετε την επαφή με τους αγαπημένους σας, καθώς οι φίλοι και η οικογένεια δυσκολεύονται να κατανοήσουν την αόρατη ασθένεια που καταναλώνει τη ζωή σας.
Η Ανεπαρκής Δικαιολογία του Covid
Ίσως είχατε Covid πριν από μερικούς μήνες ή ένα χρόνο, και τώρα οι γιατροί επιμένουν ότι τα συνεχιζόμενα συμπτώματά σας οφείλονται στο Long Covid. Αλλά γνωρίζετε πολλούς ανθρώπους που είχαν τον ιό και είναι απόλυτα υγιείς σήμερα, πολύ μετά τη μόλυνσή τους. Η πανδημία του Covid, αν και καταστροφική, έχει επίσης γίνει μια βολική δικαιολογία για να καλυφθεί μια βαθύτερη, πιο ύπουλη αλήθεια.
Η Πραγματική Αιτία: Μια Κρυφή Μόλυνση
Όλο αυτό το διάστημα, ο πραγματικός ένοχος—μια ύπουλη βακτηριακή λοίμωξη που ονομάζεται Borrelia—καταστρέφει σιωπηλά το σώμα σας, αδιάγνωστη από το ίδιο το σύστημα υγείας που θα έπρεπε να σας προστατεύει. Και δεν είστε μόνοι. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν σιωπηλά, χωρίς να γνωρίζουν ότι η Borrelia βρίσκεται πίσω από τα μυστηριώδη τους προβλήματα.
Παρά τη σοβαρότητα της λοίμωξης, λίγοι γύρω σας έχουν καν ακούσει για την Borrelia ή κατανοούν τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει. Ακόμα και οι πιο ακριβοί γιατροί αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν τις επιπτώσεις της.
Η Αλαζονεία του Ιατρικού Κατεστημένου
Πολλοί γιατροί εκπέμπουν έναν αέρα αυτοπεποίθησης, πιστεύοντας ότι κατανοούν τις πολυπλοκότητες των ανθρώπινων ασθενειών. Αλλά αυτή η αυτοπεποίθηση συχνά τους τυφλώνει απέναντι σε καταστάσεις που δεν κατανοούν πλήρως, οδηγώντας σε λανθασμένες διαγνώσεις και ακατάλληλες θεραπείες που μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως "γνωστική προκατάληψη", δεν είναι απλώς μια αθώα παράβλεψη—είναι μια σοβαρή αποτυχία που βλάπτει τους ασθενείς, μερικές φορές με σκληρές συνέπειες.
Μια Κρυφή Επιδημία: Η Τρομακτική Πραγματικότητα των Λοιμώξεων από Borrelia
Αυτό δεν είναι ιστορία τρόμου. Είναι η τρομακτική πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως που υποφέρουν σιωπηλά από τις επιπτώσεις των λοιμώξεων από Borrelia, που είναι κοινώς γνωστές ως νόσος του Lyme. Σοκαριστικά, παρά τον αυξανόμενο αριθμό όσων επηρεάζονται, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού—και μεγάλο μέρος της ιατρικής κοινότητας—παραμένει στο σκοτάδι.
Πίσω από κλειστές πόρτες, είτε στο σπίτι, στα ιατρεία, είτε στα νοσοκομεία, εκατομμύρια μένουν στη δυστυχία—λανθασμένα διαγνωσμένοι, απορριπτόμενοι, ακόμη και ξεχασμένοι. Αυτά τα άτομα παλεύουν με χρόνιες, ανεξήγητες προβλήματα υγείας, χάνοντας την ελπίδα να βρουν ποτέ ανακούφιση. Η πραγματική αιτία; Μια επιδημία που εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο με ελάχιστη προσοχή. Το πιο ανησυχητικό; Θα μπορούσε να συμβεί σε εσάς ή σε κάποιον που αγαπάτε—και ίσως να μην το καταλάβετε καν. Ίσως, έχει ήδη συμβεί.
Τα Στοιχεία μιας Κρυφής Πανδημίας
Μελέτες δείχνουν ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν να προσβληθούν από λοιμώξεις από Borrelia. Μόνο στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι συμβαίνουν έως και 500.000 περιπτώσεις νόσου του Lyme ετησίως, ενώ οι ΗΠΑ αναφέρουν σχεδόν 475.000 περιπτώσεις κάθε χρόνο. Ωστόσο, αυτοί οι αριθμοί πιθανότατα αντιπροσωπεύουν μόνο την κορυφή του παγόβουνου λόγω της ευρείας υποαναφοράς και λανθασμένης διάγνωσης. Για κάθε επίσημα διαγνωσμένη περίπτωση, αμέτρητες άλλες μπορεί να παραμένουν αδιάγνωστες εξαιτίας της ασαφούς, πολυσυστημικής φύσης των ασθενειών που σχετίζονται με τη Borrelia.
Το πραγματικό εύρος αυτής της κρυφής πανδημίας έχει αποδειχθεί, ωστόσο παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανομολόγητο.
Σκεφτείτε αυτό το απόσπασμα από μια επιστημονική δημοσίευση που περιγράφει το μέγεθος της κρίσης:
"Παραδείγματα από τις αναλύσεις για τη μπορελίωση του Lyme που εκτιμήθηκαν για το 2018 περιλαμβάνουν: επίπτωση – ΗΠΑ 473.000/έτος, Γερμανία 471.000/έτος, Γαλλία 434.000/έτος και ΗΒ 132.000/έτος· επικράτηση – ΗΠΑ 2,4 εκατομμύρια, Γερμανία 2,4 εκατομμύρια, Γαλλία 2,2 εκατομμύρια και ΗΒ 667.000. Συνολικές λοιμώξεις – ΗΠΑ 10,0 εκατομμύρια και ΗΒ 2,8 εκατομμύρια. Οι παγκόσμιες εκτιμήσεις για το 2018 υποδεικνύουν επικράτηση 62,1 εκατομμυρίων. Αυτά τα στοιχεία υπερβαίνουν τα επίσημα δημοσιευμένα δεδομένα, αντικατοπτρίζοντας τόσο την υποαναφορά των διαγνωσμένων περιπτώσεων, όπως αναγνωρίζεται από τους υγειονομικούς φορείς, όσο και τον σημαντικό αριθμό αδιάγνωστων και λανθασμένων διαγνώσεων."
Αυτοί ήταν οι αριθμοί για το 2018. Ας περάσουμε σε πιο πρόσφατα ευρήματα:
Νέα έρευνα εκτιμά ότι η παγκόσμια οροθετικότητα για τη Borrelia φτάνει το 14,5% (95% CI 12,8% έως 16,3%), με τις τρεις κορυφαίες περιοχές να είναι η Κεντρική Ευρώπη με 28,6%, η Ανατολική Ασία με 28,3% και η Δυτική Ευρώπη με 18,0%.
Αυτό σημαίνει στατιστικά ότι αν βρίσκεστε σε ένα δωμάτιο με αρκετούς ανθρώπους, υπάρχει καλή πιθανότητα ένας από αυτούς να έχει τη νόσο του Lyme. Τώρα, επεκτείνετε αυτούς τους αριθμούς στη γειτονιά σας ή στην πόλη σας—ξαφνικά, το εύρος του προβλήματος γίνεται ανησυχητικό. Η νόσος του Lyme δεν είναι απλώς μια σπάνια λοίμωξη· πιθανότατα επηρεάζει ανθρώπους γύρω σας, είτε το γνωρίζουν είτε όχι. Ή ίσως, ακόμα και εσείς να έχετε μολυνθεί.
Πηγές:
Το Ακόμα πιο Τρομακτικό Στοιχείο: Η Σεξουαλική Μετάδοση της Νόσου του Lyme
Η νόσος του Lyme, που προκαλείται από το βακτήριο Borrelia burgdorferi, ανήκει στην ίδια οικογένεια με τη γνωστή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη, τη σύφιλη. Κάτω από ένα μικροσκόπιο, τα δύο βακτήρια είναι σχεδόν αδιαχώριστα.
Σε μια πρωτοποριακή αποκάλυψη, οι ερευνητές αμφισβητούν τώρα την μακροχρόνια πεποίθηση ότι η νόσος του Lyme μεταδίδεται αποκλειστικά μέσω τσιμπήματος τσιμπουριού. Σοκαριστικά νέα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η Borrelia μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω σεξουαλικής επαφής.
Ενώ η νόσος του Lyme έχει ιστορικά συσχετιστεί με τσιμπήματα τσιμπουριών, αναδυόμενες έρευνες υποδηλώνουν τη δυνατότητα μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σύμφωνα με μια αμφιλεγόμενη νέα μελέτη, τόσο οι έρευνες σε ζώα όσο και σε ανθρώπους έχουν αποκαλύψει ανησυχητικά στοιχεία ότι το βακτήριο Borrelia θα μπορούσε να μεταδοθεί κατά τη διάρκεια στενών επαφών—παρόμοια με τη σύφιλη.
Σε ένα πείραμα, η Borrelia βρέθηκε στις γεννητικές εκκρίσεις ατόμων μολυσμένων με τη νόσο του Lyme, συμπεριλαμβανομένων ετεροφυλόφιλων ζευγαριών που είχαν απροστάτευτες σεξουαλικές επαφές. Αυτά τα ευρήματα, σε συνδυασμό με παλαιότερες μελέτες που έδειξαν σεξουαλική μετάδοση σε ζωικά μοντέλα, υποδηλώνουν ότι το σπειροχαίτο της νόσου του Lyme μπορεί να παρακάμψει εντελώς το τσίμπημα του τσιμπουριού.
Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει τη νόσο του Lyme όχι μόνο ως ασθένεια που μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος τσιμπουριού αλλά και ενδεχομένως ως σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη (STI). Εάν αυτό αποδειχθεί αληθές, θα απαιτηθεί μια ριζική αλλαγή στον τρόπο διάγνωσης, θεραπείας και κατανόησης της νόσου του Lyme από την ιατρική κοινότητα.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτή η αποκάλυψη μπορεί να δημιουργήσει επείγουσα ανάγκη για νέες θεραπείες, καθώς οι τρέχουσες θεραπείες μπορεί να μην είναι πλήρως αποτελεσματικές σε περιπτώσεις σεξουαλικής μετάδοσης. Οι επιπτώσεις αυτής της ανακάλυψης είναι συντριπτικές, υποδηλώνοντας μια πολύ ευρύτερη οδό μετάδοσης από ό,τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί, επηρεάζοντας πιθανώς εκατομμύρια περισσότερα άτομα παγκοσμίως. Η επιστημονική αναφορά είναι "Sexual transmission of Lyme disease: challenging the tickborne disease paradigm".
Μια άλλη πρόσφατη μελέτη έχει εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με τη μετάδοση της μπορελίωσης του Lyme, μια ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπήματα τσιμπουριών και προκαλείται από το βακτήριο Borrelia burgdorferi. Ενώ τα τσιμπούρια είναι γνωστοί φορείς, οι επιστήμονες εξετάζουν τώρα αν η ασθένεια θα μπορούσε επίσης να εξαπλωθεί μέσω σεξουαλικής επαφής ή άλλων οδών.
Η αύξηση των κρουσμάτων της νόσου του Lyme, ιδίως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, μπορεί να συνδέεται με παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή, η αστικοποίηση και οι βελτιωμένες μέθοδοι διάγνωσης. Ωστόσο, ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι τα σπειροχαίτα της Borrelia μπορεί να μεταδίδονται μεταξύ των ανθρώπων, παρόμοια με σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις όπως η σύφιλη. Τα στοιχεία από ζωικά μοντέλα και ανθρώπινες γεννητικές εκκρίσεις υποδηλώνουν αυτήν τη δυνατότητα, αν και οι οριστικές αποδείξεις εξακολουθούν να λείπουν.
Οι ειδικοί ζητούν περαιτέρω έρευνα για να καθοριστεί εάν η νόσος του Lyme μπορεί πράγματι να μεταδοθεί σεξουαλικά, ένα εύρημα που θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά τον τρόπο που προσεγγίζουμε τη διαχείριση και την πρόληψη αυτής της ασθένειας. Το άρθρο που παρατίθεται είναι "Sexual Transmission of Lyme Borreliosis? The Question That Calls for an Answer".
Η Μπορελίωση του Lyme Μπορεί να Μεταδοθεί από Έγκυες Γυναίκες στα Μωρά Τους
Ένα από τα λιγότερο γνωστά αλλά βαθιά ανησυχητικά στοιχεία της νόσου του Lyme είναι η δυνατότητά της να μεταδοθεί από έγκυες γυναίκες στα αγέννητα παιδιά τους. Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως συγγενής μπορελίωση του Lyme, συμβαίνει όταν το βακτήριο Borrelia burgdorferi διαπερνά τον πλακούντα, μολύνοντας το έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η μη θεραπευμένη νόσος του Lyme στις έγκυες γυναίκες μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές για το μωρό, συμπεριλαμβανομένων της αποβολής, του θνησιγενούς τοκετού, της πρόωρης γέννησης και των αναπτυξιακών προβλημάτων μετά τη γέννηση. Το βακτήριο μπορεί να μολύνει τον εγκέφαλο, την καρδιά και άλλα ζωτικά όργανα του εμβρύου, προκαλώντας ενδεχομένως μακροχρόνια προβλήματα υγείας.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι πολλές έγκυες γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι έχουν τη νόσο του Lyme, καθώς τα συμπτώματά της μπορεί να είναι λεπτά ή να έχουν διαγνωστεί λανθασμένα. Εξαιτίας αυτού, πολλά βρέφη γεννιούνται με τη λοίμωξη χωρίς η μητέρα να έχει λάβει ποτέ την κατάλληλη θεραπεία.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία με αντιβιοτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι κρίσιμη για την πρόληψη της μετάδοσης και την προστασία τόσο της μητέρας όσο και του μωρού. Οι έγκυες γυναίκες που ζουν σε περιοχές όπου η νόσος του Lyme είναι διαδεδομένη ή υποψιάζονται ότι μπορεί να έχουν εκτεθεί, θα πρέπει να ζητούν ιατρικές συμβουλές άμεσα για να διασφαλίσουν την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Μια μελέτη υπό την ηγεσία του Παιδιατρικού Νοσοκομείου της Ουάσινγκτον στοχεύει να διερευνήσει την επίδραση της νόσου του Lyme κατά την εγκυμοσύνη στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου και τα πρώιμα νευροαναπτυξιακά αποτελέσματα στα παιδιά. Αυτή η πιλοτική μελέτη, υπό την καθοδήγηση της Δρ. Σάρα Μάλκι, αντιμετωπίζει την έλλειψη γνώσεων για το πώς η in utero έκθεση στη νόσο του Lyme επηρεάζει τη νευροαναπτυξιακή εξέλιξη. Χρηματοδοτούμενη από το Clinical Trials Network for Lyme και υποστηριζόμενη από το Ίδρυμα Steven και Alexandra Cohen, η ερευνητική ομάδα συνεργάζεται με ομάδες υπεράσπισης για να διασφαλίσει έρευνα με επίκεντρο τον ασθενή και την ευαισθησία στο τραύμα. Η μελέτη ελπίζει να βελτιώσει την προγεννητική και μεταγεννητική φροντίδα για βρέφη που εκτίθενται στη νόσο του Lyme κατά την εγκυμοσύνη. ("Pregnancy and Early Neurodevelopmental Outcomes Following In Utero Lyme Disease Exposure")
Μια αναφορά περίπτωσης υπό την ηγεσία του Giusto Trevisan περιγράφει 11 εγκύους με μπορελίωση του Lyme (LB), εξετάζοντας τη δυνατότητα κάθετης μετάδοσης του Borrelia burgdorferi. Η μελέτη δείχνει ότι η άμεση θεραπεία με Αμοξικιλλίνη μειώνει σημαντικά τους κινδύνους, όπως αποβολή, πρόωρη γέννηση και σπάνια καρδιακά προβλήματα. Η έγκαιρη παρέμβαση, ακόμη και σε ασυμπτωματικές οροθετικές γυναίκες, είναι κρίσιμη για την αποτροπή επιπλοκών τόσο για τη μητέρα όσο και για το νεογνό. Τα περισσότερα βρέφη γεννήθηκαν υγιή, με μόνο μία περίπτωση αγγειοματώδους κηλίδας, η οποία υποχώρησε με την πάροδο του χρόνου. Η αναφορά υπογραμμίζει τη σημασία του τακτικού ελέγχου σε περιοχές όπου η LB είναι ενδημική κατά την εγκυμοσύνη. ("Case Report: Lyme Borreliosis and Pregnancy - Our Experience")
Παρά το γεγονός ότι η νόσος του Lyme είναι η πιο κοινή λοίμωξη που μεταδίδεται από φορείς στον κόσμο, οι έγκυες γυναίκες και όσες υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση δεν υποβάλλονται σε τακτικούς ελέγχους για αυτήν, ακόμη και σε ενδημικές περιοχές. Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση με τη σύφιλη, η οποία αποτελεί τυπική εξέταση κατά την εγκυμοσύνη. Τόσο η νόσος του Lyme όσο και η σύφιλη προκαλούνται από βακτήρια σπειροχαίτα και μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες εάν μεταδοθούν στο έμβρυο, συμπεριλαμβανομένων της αποβολής, του θνησιγενούς τοκετού ή αναπτυξιακών προβλημάτων. Δεδομένων των πιθανών κινδύνων, υπάρχει επιτακτική ανάγκη να συμπεριληφθεί ο έλεγχος για τη νόσο του Lyme στην προγεννητική φροντίδα, ώστε να διασφαλιστεί η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία, παρόμοια με τη σύφιλη.
Επείγουσα Πρόταση Ψηφίσματος για τη Νόσο του Lyme που Εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά οι Κυβερνήσεις και η ΕΕ Παραμένουν Σιωπηλές
Το 2018, μια Πρόταση Ψηφίσματος για τη νόσο του Lyme (μπορελίωση) προτάθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, φέρνοντας στο προσκήνιο τα κρίσιμα κενά στη διάγνωση, τη θεραπεία και την ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτή την ολοένα και πιο διαδεδομένη ασθένεια. Παρά αυτή την πρόταση, οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη παραμένουν σε μεγάλο βαθμό σιωπηλές, χωρίς να λαμβάνουν σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Το ψήφισμα τόνισε βασικές ανησυχίες, ιδίως το γεγονός ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκή συναίνεση σχετικά με τη θεραπεία, τη διάγνωση και τον έλεγχο της νόσου του Lyme, και ότι οι εθνικές πρακτικές διαφέρουν σημαντικά (Σημείο Ε). Αυτή η έλλειψη τυποποίησης έχει οδηγήσει σε ασυνεπείς αντιδράσεις της υγειονομικής περίθαλψης, με πολλούς ασθενείς να βιώνουν καθυστερημένες διαγνώσεις και ανεπαρκείς θεραπείες. Το ψήφισμα τόνισε επίσης ότι το πραγματικό βάρος της νόσου του Lyme στην ΕΕ είναι άγνωστο λόγω έλλειψης συνεκτικών στατιστικών, διαφορών στους ορισμούς των περιπτώσεων και διαφόρων εργαστηριακών μεθόδων (Σημείο J).
Το ψήφισμα επεσήμανε ότι μια πιο αξιόπιστη έγκαιρη διάγνωση θα μπορούσε να μειώσει δραματικά τα περιστατικά στα προχωρημένα στάδια, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών, ενώ παράλληλα θα μείωνε το οικονομικό βάρος για τα συστήματα υγείας κατά περίπου 330 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε πέντε χρόνια, σύμφωνα με το ερευνητικό έργο DualDur της ΕΕ. Ωστόσο, πολλοί ασθενείς δεν διαγιγνώσκονται ή δεν θεραπεύονται έγκαιρα, συχνά αισθανόμενοι ότι αγνοούνται από τις δημόσιες αρχές, με αποτέλεσμα μερικοί να αναπτύσσουν επίμονα συμπτώματα που οδηγούν σε χρόνια νόσο (Σημείο H).
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα που αναφέρθηκε ήταν η έλλειψη συγκεκριμένων κωδικών ICD που να διακρίνουν τα πρώιμα και τα καθυστερημένα στάδια της νόσου του Lyme, καθώς και η απουσία ατομικών κωδικών για τα διάφορα συμπτώματα των καθυστερημένων σταδίων (Σημείο K). Επιπλέον, το ψήφισμα σημείωσε ότι οι οδηγίες θεραπείας από την ILADS (Διεθνής Εταιρεία Νόσου του Lyme και Συναφών Παθήσεων) διαφέρουν από εκείνες της IDSA (Εταιρεία Λοιμωδών Νοσημάτων της Αμερικής), δημιουργώντας περαιτέρω αποκλίσεις στις προσεγγίσεις θεραπείας σε ολόκληρη την ΕΕ (Σημείο L).
Παρά αυτές τις επείγουσες ανησυχίες, ελάχιστα έχουν γίνει για τη δημιουργία μιας ενοποιημένης ευρωπαϊκής προσέγγισης, αφήνοντας πολλούς ασθενείς χωρίς την απαραίτητη φροντίδα και υποστήριξη.
Αναφορά: "Motion for a resolution - B8-0514/2018", European Parliament
Πέρα από τα Τσιμπούρια: Άλλα Έντομα που Μπορούν να Μεταδώσουν τη Νόσο του Lyme και Συναφείς Λοιμώξεις
Παρόλο που τα τσιμπούρια είναι οι πιο γνωστοί φορείς της Borrelia και της νόσου του Lyme, δεν είναι η μόνη απειλή. Μια ποικιλία άλλων εντόμων είναι ικανά να μεταδώσουν τη Borrelia και άλλες λοιμώξεις που μεταδίδονται από τσιμπούρια, περιπλέκοντας περαιτέρω την παγκόσμια μάχη κατά αυτής της κρυφής επιδημίας. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών υγείας, παραμένουν ανενημέρωτοι σχετικά με αυτές τις εναλλακτικές οδούς μετάδοσης, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε κίνδυνο αδιάγνωστων λοιμώξεων.
Κουνούπια: Οι Παραγνωρισμένοι Ένοχοι;
Αν και τα τσιμπούρια ευθύνονται κυρίως για τη νόσο του Lyme, μελέτες έχουν υποδείξει ότι τα κουνούπια μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο στη διάδοση της Borrelia. Μια πρωτοποριακή μελέτη ανίχνευσε είδη Borrelia σε κουνούπια στη Γερμανία, υποδηλώνοντας έναν ενδεχόμενο νέο φορέα για τη νόσο του Lyme. Οι ερευνητές εξέτασαν κουνούπια από 42 περιοχές και εντόπισαν τις Borrelia afzelii, Borrelia bavariensis και Borrelia garinii σε διάφορα είδη κουνουπιών, όπως τα Aedes και Culex. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που ανέλυσε κουνούπια στη Γερμανία για την Borrelia, αποκαλύπτοντας τη δυνατότητα τόσο της διασταδιακής όσο και της διαοβοριακής μετάδοσης αυτών των παθογόνων. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης για το αν τα κουνούπια θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη διάδοση της νόσου του Lyme, η οποία παραδοσιακά συνδέεται με τα τσιμπούρια. ("Occurrence of Borrelia burgdorferi s.l. in different genera of mosquitoes (Culicidae) in Central Europe")
Μια μελέτη που διεξήχθη στα δασώδη περιβάλλοντα του Στσέτσιν διερεύνησε την επικράτηση του Borrelia burgdorferi σε τσιμπούρια και κουνούπια. Οι ερευνητές συνέλεξαν 1.699 τσιμπούρια (Ixodes ricinus) και 2.862 κουνούπια (είδη Aedes και Culex) μεταξύ 2004 και 2005. Χρησιμοποιώντας την έμμεση ανοσοφθορισμό, βρήκαν Borrelia στο 16,6% των ενήλικων τσιμπουριών και στο 16,5% των νυμφών. Μεταξύ των κουνουπιών, το 1,7% των θηλυκών, το 3,2% των προνυμφών και το 1,6% των νυμφών ήταν μολυσμένα. Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι τα τσιμπούρια είναι οι κύριοι φορείς της νόσου του Lyme, αλλά επίσης επισημαίνει ότι τα κουνούπια μπορεί να παίξουν δευτερεύοντα ρόλο στη μετάδοση του παθογόνου. ("Ticks and Mosquitoes as Vectors of Borrelia burgdorferi s. l. in the Forested Areas of Szczecin")
Ενώ αυτή η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, τα στοιχεία έχουν δείξει ότι τα σπειροχαίτα της Borrelia έχουν βρεθεί στους σιελογόνους αδένες των κουνουπιών, εγείροντας ανησυχίες ότι αυτά τα έντομα μπορεί επίσης να μεταδίδουν την ασθένεια. Δεδομένης της παγκόσμιας παρουσίας των κουνουπιών, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει δραματικά τις περιοχές και τους πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο για τη νόσο του Lyme και τις συναφείς λοιμώξεις.
Ψύλλοι: Ένας Ύπουλος Φορέας
Οι ψύλλοι, που συνήθως συνδέονται με κατοικίδια ζώα και τρωκτικά, έχουν επίσης αναγνωριστεί ως πιθανοί φορείς των βακτηρίων Borrelia. Στην πραγματικότητα, οι ψύλλοι έχουν αποδειχθεί ότι φιλοξενούν και μεταδίδουν μια σειρά παθογόνων, όπως είδη της Borrelia, της Bartonella (μια άλλη ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια), και της Rickettsia, που μπορεί να προκαλέσει διάφορες μορφές υποτροπιάζοντος πυρετού και άλλες ασθένειες. Οι ψύλλοι μπορούν να πηδήξουν από ζώα σε ανθρώπους, επιτρέποντάς τους να μολύνουν ανθρώπους χωρίς να το αντιληφθούν. Καθώς αυτοί οι φορείς δεν παρακολουθούνται τόσο στενά όσο τα τσιμπούρια, οι λοιμώξεις από Borrelia που μεταδίδονται από ψύλλους είναι πιθανότατα υποαναφερόμενες και λανθασμένα διαγνωσμένες. ("New records of pathogenic bacteria in different species of fleas collected from domestic and peridomestic animals in Spain. A potential zoonotic threat?") ("The occurrence of Borrelia burgdorferi sensu lato in certain ectoparasites (Mesostigmata, Siphonaptera) of Apodemus flavicollis and Myodes glareolus in chosen localities in the Czech Republic")
Ψείρες: Μικροί Φορείς Ασθενειών
Οι ψείρες του σώματος, ιδιαίτερα σε περιοχές με κακή υγιεινή ή υπερπληθυσμό, έχουν καταγραφεί ως φορείς της Borrelia recurrentis. Αυτές οι ψείρες μπορούν εύκολα να εξαπλωθούν μεταξύ των ανθρώπων, ειδικά σε συνθήκες όπου οι άνθρωποι ζουν σε στενούς χώρους. Επειδή ο υποτροπιάζων πυρετός μπορεί να μοιάζει με άλλες ασθένειες, συχνά δεν αναγνωρίζεται, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι ψείρες είναι συχνό φαινόμενο. ("Infectious Diseases", David A. Warrell, in Infectious Diseases (Fourth Edition), 2017)
Ακάρεα: Μια Κρυφή Απειλή
Τα ακάρεα, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ειδών ακάρεων των πουλιών, έχουν θεωρηθεί ύποπτα για τη μετάδοση συμπτωμάτων παρόμοιων με τη νόσο του Lyme. Αν και τα άμεσα στοιχεία που να υποδεικνύουν τα ακάρεα ως φορέα της Borrelia είναι περιορισμένα, περιπτώσεις προσβολής από ακάρεα έχουν συνδεθεί με μυστηριώδη εξανθήματα και συστηματικές ασθένειες που μιμούνται τη νόσο του Lyme. Τα ακάρεα μπορούν να εισβάλλουν σε σπίτια, συχνά μεταφέροντας από φωλιές πουλιών σε ανθρώπους, και τα τσιμπήματά τους συχνά παραβλέπονται ως αβλαβείς ερεθισμοί. Ωστόσο, η πιθανότητα μετάδοσης λοιμώξεων από αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα παραμένει ένα θέμα αυξανόμενης ανησυχίας.
Μύγες: Όχι Απλώς Ένα Ενοχλητικό Έντομο
Οι δαγκωτικές μύγες, όπως οι αλογόμυγες και οι ελαφομύγες, έχουν μελετηθεί για τον πιθανό τους ρόλο στη μετάδοση της Borrelia και άλλων παθογόνων. Σε περιοχές με υψηλούς πληθυσμούς δαγκωτικών μυγών, όπως υγροβιότοποι και αγροτικές περιοχές, ο κίνδυνος εναλλακτικών οδών μετάδοσης μπορεί να είναι μεγαλύτερος από ό,τι θεωρείτο προηγουμένως. ("Ticks and biting insects infected with the etiologic agent of Lyme disease, Borrelia burgdorferi." L A Magnarelli and J F Anderson)
Μια Ευρύτερη Εικόνα της Λοίμωξης
Η ιδέα ότι τα τσιμπούρια είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για τη διάδοση της νόσου του Lyme και άλλων λοιμώξεων από Borrelia είναι μια επικίνδυνη υπεραπλούστευση. Με τα κουνούπια, τους ψύλλους, τις ψείρες, τα ακάρεα και τις μύγες να δείχνουν δυναμική ως φορείς, ο πραγματικός κίνδυνος μπορεί να είναι πολύ πιο διαδεδομένος από ό,τι συνειδητοποιούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Δυστυχώς, επειδή η ιατρική εστίαση παραμένει κυρίως στα τσιμπήματα από τσιμπούρια, εκατομμύρια λοιμώξεις που προκαλούνται από αυτά τα άλλα έντομα μπορεί να μην ανιχνεύονται ή να διαγιγνώσκονται λανθασμένα.
Αυτή η ευρύτερη κατανόηση της μετάδοσης υπογραμμίζει την ανάγκη για αυξημένη έρευνα και ευαισθητοποίηση. Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η νόσος του Lyme και οι συναφείς λοιμώξεις δεν περιορίζονται στα τσιμπήματα από τσιμπούρια. Όσο οι γιατροί και τα συστήματα δημόσιας υγείας συνεχίζουν να παραβλέπουν αυτούς τους εναλλακτικούς φορείς, το πραγματικό εύρος της επιδημίας θα παραμείνει κρυμμένο και αμέτρητοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να υποφέρουν χωρίς σωστή διάγνωση ή θεραπεία.
Μια Άλλη Παγκόσμια Ανεπάρκεια: Γιατί οι Γιατροί Παρεξηγούν τα Συμπτώματα της Νόσου του Lyme
Ένα από τα πιο εμφανή προβλήματα στην παγκόσμια κρίση της νόσου του Lyme είναι η βαθιά παρεξήγηση των συμπτωμάτων της—ακόμα και από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας. Οι περισσότεροι γιατροί είναι εξοικειωμένοι μόνο με τα "κλασικά" συμπτώματα της νόσου του Lyme: ένα εξάνθημα σε σχήμα στόχου, πόνος στις αρθρώσεις και συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη μετά από τσίμπημα τσιμπουριού. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη και επικίνδυνη.
Υπάρχουν πάνω από 20 γνωστά είδη Borrelia που μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο, καθένα από τα οποία προκαλεί μια ευρεία ποικιλία συμπτωμάτων. Αυτά τα είδη περιλαμβάνουν τη Borrelia burgdorferi (την κύρια αιτία της νόσου του Lyme στη Βόρεια Αμερική), τη Borrelia afzelii και τη Borrelia garinii (πιο κοινές στην Ευρώπη και την Ασία) και αρκετές άλλες. Κάθε είδος μπορεί να προκαλέσει το δικό του μοναδικό σύνολο συμπτωμάτων, και πολλά από αυτά τα συμπτώματα υπερβαίνουν τις τυπικές εκδηλώσεις της νόσου του Lyme που αναγνωρίζουν οι γιατροί.
Για παράδειγμα, ενώ ορισμένα είδη επηρεάζουν κυρίως το δέρμα και τις αρθρώσεις, άλλα μπορεί να επιτεθούν κυρίως στο νευρικό σύστημα ή στην καρδιά, προκαλώντας νευρολογικά συμπτώματα, γνωστική εξασθένηση ή καρδιακό αποκλεισμό. Ακόμη και οι έμπειροι γιατροί συχνά αγνοούν αυτή τη διαφορετικότητα, γεγονός που οδηγεί σε αποτυχία στη διάγνωση και θεραπεία.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι γιατροί δεν γνωρίζουν καν πόσα διαφορετικά είδη Borrelia προκαλούν τη νόσο του Lyme ή το εύρος των συμπτωμάτων που προκαλεί κάθε είδος. Αν ρωτήσετε έναν συνηθισμένο γιατρό πόσα είδη Borrelia μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο ή ποια συγκεκριμένα συμπτώματα προκαλούν, πιθανότατα θα δυσκολευτεί να απαντήσει. Ακόμη χειρότερα, πολλοί επαγγελματίες υγείας δεν γνωρίζουν ότι δεν είναι ασυνήθιστο ένας ασθενής να φέρει πολλαπλά είδη Borrelia ταυτόχρονα, περιπλέκοντας περαιτέρω την κλινική εικόνα.
Αυτό το κενό στις ιατρικές γνώσεις οδηγεί σε ευρεία λανθασμένη διάγνωση. Ασθενείς που υποφέρουν από λιγότερο κοινά είδη Borrelia ή που φέρουν πολλαπλά στελέχη συχνά υπομένουν χρόνια ανεξήγητα συμπτώματα, ενώ οι γιατροί επιδιώκουν εσφαλμένες διαγνώσεις, όπως το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, η ινομυαλγία ή οι ψυχιατρικές διαταραχές. Μπορεί να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα, αλλά χάνουν τη βασική αιτία εντελώς, αφήνοντας τους ασθενείς να υποφέρουν από μια ασθένεια που θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί νωρίς.
Αυτή η έλλειψη ευαισθητοποίησης αντιπροσωπεύει μια τεράστια αποτυχία στην παγκόσμια ιατρική εκπαίδευση. Δεν είναι απλώς το γεγονός ότι η νόσος του Lyme είναι δύσκολο να διαγνωστεί—είναι ότι οι γιατροί δεν έχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για να κατανοήσουν το πλήρες φάσμα των ειδών Borrelia και πώς εκδηλώνονται. Με πολλούς τρόπους, αυτή είναι μια ακόμη περίπτωση παγκόσμιας ανεπάρκειας, όπου εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν λόγω της άγνοιας ή της ξεπερασμένης κατανόησης της ιατρικής κοινότητας.
Η Μεγαλύτερη Αποτυχία της Ιατρικής Κοινότητας: Άγνοια και Λανθασμένη Διάγνωση
Πώς είναι δυνατόν τόσοι πολλοί άνθρωποι να υποφέρουν από μία και μόνο βακτηριακή λοίμωξη χωρίς επαρκή διάγνωση ή θεραπεία; Η απάντηση βρίσκεται σε μια τεράστια αποτυχία της ιατρικής κοινότητας να αναγνωρίσει την πολυπλοκότητα και το εύρος των λοιμώξεων από Borrelia.
Η Borrelia συχνά αποκαλείται "Ο Μεγάλος Μιμητής" επειδή τα συμπτώματά της είναι ασαφή, ποικίλα και μπορούν να μιμηθούν αμέτρητες άλλες παθήσεις—σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ινομυαλγία, σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδής αρθρίτιδα, και ακόμη και ψυχιατρικές ασθένειες όπως η κατάθλιψη ή το άγχος. Η πολυπλοκότητα της λοίμωξης έχει δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για λανθασμένη διάγνωση.
Μια συγκλονιστική μελέτη του Πανεπιστημίου Κολούμπια διαπίστωσε ότι πάνω από το 50% των ασθενών με χρόνια, ανεξήγητα συμπτώματα—νευρολογικά προβλήματα, πόνο στις αρθρώσεις, σοβαρή κόπωση—βρέθηκαν θετικοί σε λοιμώξεις από Borrelia. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είχαν περάσει χρόνια υποβαλλόμενοι σε λανθασμένες διαγνώσεις, μετακινούμενοι από ειδικό σε ειδικό και λαμβάνοντας αναποτελεσματικές θεραπείες. Ακόμη και σε χώρες όπου η νόσος του Lyme είναι γνωστή, όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, η νόσος παραμένει υποαναφερόμενη και παρεξηγημένη.
Ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο αυτής της κρίσης είναι η διαμάχη γύρω από τη Χρόνια Νόσο του Lyme ή το Σύνδρομο Μεταθεραπευτικής Νόσου του Lyme (PTLDS). Για τους ασθενείς που λαμβάνουν ανεπαρκή θεραπεία στα αρχικά στάδια της λοίμωξης, η Borrelia μπορεί να γίνει χρόνια, οδηγώντας σε χρόνια εξουθενωτικά συμπτώματα. Ωστόσο, πολλοί γιατροί απορρίπτουν εντελώς τη χρόνια νόσο του Lyme, επικαλούμενοι ξεπερασμένες κατευθυντήριες γραμμές και ανεπαρκή έρευνα για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ασθένειας. Στην ουσία, οι ασθενείς εγκαταλείπονται—αφήνονται να υποφέρουν από μια πάθηση που η σύγχρονη ιατρική αρνείται να αναγνωρίσει πλήρως.
Ασθενείς με Ασθένειες όπως η Πολλαπλή Σκλήρυνση και Θανάσιμες Ασθένειες όπως η ALS Έχουν Παράλληλα Αδιάγνωστη Νόσο του Lyme για Πολλά Χρόνια
Η πολλαπλή σκλήρυνση (MS) είναι μια σοβαρή, εξουθενωτική ασθένεια που επηρεάζει τους νέους ενήλικες και προκαλεί σημαντικό οικονομικό βάρος. Παρά τις προόδους στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στις θεραπείες που τροποποιούν την ασθένεια, δεν υπάρχει θεραπεία. Η συχνότητα εμφάνισης της MS συμπίπτει με τη διανομή του παθογόνου της νόσου του Lyme, της Borrelia burgdorferi, που μεταδίδεται από τσιμπούρια Ixodes. Τα εποχιακά μοτίβα των περιπτώσεων MS ευθυγραμμίζονται με εκείνα της νόσου του Lyme, υποδηλώνοντας μια πιθανή σύνδεση. ("Chronic Lyme borreliosis at the root of multiple sclerosis – is a cure with antibiotics attainable?")
Μια άλλη αναφορά συζητά την περίπτωση μιας γυναίκας 45 ετών, που είχε διαγνωστεί με πολλαπλή σκλήρυνση (MS), αλλά βρέθηκε επίσης θετική σε ορολογία της νόσου του Lyme. Παρά τη διάγνωση της MS, η ασθενής είχε εκτεθεί σε τσιμπούρια, και οι εξετάσεις επιβεβαίωσαν την έκθεση στη Borrelia burgdorferi, το βακτήριο που ευθύνεται για τη νόσο του Lyme. Η περίπτωση εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη σχέση μεταξύ της νευρομπορελίωσης του Lyme και των νευρολογικών συμπτωμάτων που μοιάζουν με τη MS, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η νόσος του Lyme δεν είναι ενδημική. Η αλληλοεπικάλυψη των συμπτωμάτων μεταξύ της νόσου του Lyme και της MS περιπλέκει τη διάγνωση και τη θεραπεία, όπως φαίνεται σε αυτήν την περίπτωση. ("Multiple Sclerosis and Positive Lyme Serology" από τον Marco Aurélio Lana-Peixoto, δημοσιεύθηκε το 1994)
Μια μελέτη στην κομητεία Σάφολκ της Νέας Υόρκης διαπίστωσε ότι 9 από τους 19 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) είχαν ορολογικά στοιχεία έκθεσης στη Borrelia burgdorferi (νόσος του Lyme), σε σύγκριση με 4 από τους 38 μάρτυρες. Οι περισσότεροι οροθετικοί ασθενείς ήταν άνδρες και μερικοί εμφάνισαν βελτίωση με τη θεραπεία με αντιβιοτικά, ενώ άλλοι όχι. Αυτό υποδηλώνει μια πιθανή σχέση μεταξύ της ALS και της λοίμωξης από Borrelia, ιδιαίτερα σε υπερενδημικές περιοχές της νόσου του Lyme, αν και κανένας από τους ασθενείς με ALS δεν είχε τα τυπικά συμπτώματα της νόσου του Lyme. ("Immunologic reactivity against Borrelia burgdorferi in patients with motor neuron disease")
Μια αναφορά περίπτωσης κατέγραψε σημαντική ανάρρωση σε έναν ασθενή που αρχικά πιστευόταν ότι είχε ALS μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά για τις λοιμώξεις από Lyme και Babesia. Αυτό εγείρει την ανησυχητική πιθανότητα ότι ορισμένες διαγνώσεις ALS μπορεί να είναι εσφαλμένες, με την πραγματική αιτία να είναι η νόσος του Lyme. Η σύνδεση μεταξύ της ALS και της έκθεσης στο Lyme έχει δείξει στατιστικά σημαντική σύνδεση, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου το Lyme είναι διαδεδομένο, προκαλώντας επείγουσες εκκλήσεις για περαιτέρω έρευνα. ("Motor neuron disease recovery associated with IV ceftriaxone and anti-Babesia therapy", W T Harvey, D Martz)
Ακόμα Πιο Τρομακτικό: Τα Τεστ για τη Νόσο του Lyme Δεν Λειτουργούν και οι Γιατροί Δεν το Γνωρίζουν
Το ανοσοποιητικό σύστημα κάθε ατόμου αντιδρά διαφορετικά στις λοιμώξεις από Borrelia. Ορισμένα άτομα παράγουν αντισώματα αργά ή σε χαμηλές ποσότητες, καθιστώντας δύσκολο για τα συνήθη τεστ όπως το ELISA (ενζυμικός ανοσοπροσροφητικός έλεγχος) ή το Western blot να ανιχνεύσουν τη λοίμωξη, ειδικά στα αρχικά ή τα προχωρημένα στάδια της ασθένειας. Αυτό σημαίνει ότι αν κάνετε το τεστ τη λάθος στιγμή, μπορεί να μην γνωρίζετε ότι έχετε τη λοίμωξη.
Υπάρχουν πάνω από 20 γνωστά είδη της Borrelia που μπορούν να προκαλέσουν τη νόσο του Lyme, το καθένα παρουσιάζοντας μοναδικές προκλήσεις για τη διάγνωση. Τα περισσότερα τεστ έχουν σχεδιαστεί για να ανιχνεύουν αντισώματα στη Borrelia burgdorferi, το πιο κοινό στέλεχος στη Βόρεια Αμερική. Ωστόσο, οι λοιμώξεις που προκαλούνται από άλλα στελέχη, ιδίως στην Ευρώπη και την Ασία, μπορεί να μην ανιχνεύονται, οδηγώντας σε ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα.
Τα βακτήρια της Borrelia είναι επίσης γνωστά για την ικανότητά τους να κρύβονται μέσα στους ιστούς, καθιστώντας δύσκολο για το ανοσοποιητικό σύστημα να τα ανιχνεύσει. Ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς μπορεί να μην παράγουν αρκετά αντισώματα για να ανιχνευθούν από το τεστ, παρόλο που τα βακτήρια παραμένουν ενεργά στο σώμα τους. Μόλις τα βακτήρια διεισδύσουν στον εγκέφαλο, το νευρικό σύστημα, τους τένοντες ή τα μάτια, τα τεστ μπορεί να συνεχίσουν να δίνουν αρνητικά αποτελέσματα, παρά την ενεργή λοίμωξη.
Παρόλο που το τεστ Western blot θεωρείται το χρυσό πρότυπο, έχει περιορισμούς. Σε πολλές χώρες, μετρά μόνο έναν μικρό αριθμό πρωτεϊνικών ταινιών—συχνά μόλις 5-7—σε σύγκριση με περισσότερες από 15 σε άλλες. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του CDC, απαιτούνται πέντε θετικές ταινίες για μια επίσημη διάγνωση, αφήνοντας πολλούς ασθενείς αδιάγνωστους. Αυτό αφήνει τις λοιμώξεις χωρίς θεραπεία, οδηγώντας σε αναπηρία ή ακόμη και θάνατο για πολλούς πάσχοντες.
Οι ξεπερασμένες κατευθυντήριες γραμμές του CDC για τον έλεγχο της νόσου του Lyme, οι οποίες απαιτούν από τους ασθενείς να εμφανίζουν πέντε θετικές ταινίες στο τεστ Western blot για μια επίσημη διάγνωση, αποτελούν μέρος του προβλήματος. Εκατομμύρια άτομα που εμφανίζουν μόνο μία ή δύο ταινίες παραμένουν αδιάγνωστα και χωρίς θεραπεία, με αποτέλεσμα σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία τους.
Τα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα από τα τεστ ELISA αποτελούν σημαντικό εμπόδιο στην ανίχνευση της νόσου του Lyme. Αυτά τα τεστ, λόγω της χαμηλής τους ευαισθησίας, συχνά αποτυγχάνουν να ανιχνεύσουν τη λοίμωξη, καθυστερώντας τη θεραπεία. Οι γιατροί θα πρέπει να σταματήσουν να βασίζονται αποκλειστικά στα τεστ ELISA για τη διάγνωση, καθώς αυτή η μέθοδος συχνά χάνει τις ενεργές λοιμώξεις.
Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε σημαντικά προβλήματα με τα τρέχοντα διαγνωστικά τεστ για τη νόσο του Lyme, ιδίως με το ευρέως χρησιμοποιούμενο τεστ ELISA. Οι ερευνητές συνέκριναν οκτώ διαφορετικά συστήματα ELISA και πέντε ανοσοκηλίδες, αποκαλύπτοντας σημαντικές διαφορές στην ανίχνευση αντισωμάτων κατά της Borrelia. Διαπίστωσαν ότι πολλοί ασθενείς που θεωρούνταν ύποπτοι για τη νόσο του Lyme λάμβαναν ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα, αφήνοντάς τους αδιάγνωστους και χωρίς θεραπεία.
Η μελέτη, η οποία δοκίμασε 89 δείγματα ασθενών, διαπίστωσε ότι το ποσοστό των θετικών αποτελεσμάτων ELISA κυμαινόταν ευρέως, από 34% έως 61%. Αυτή η ασυνέπεια αναδεικνύει ένα σοβαρό πρόβλημα στη διαγνωστική διαδικασία, καθώς πολλοί ασθενείς με ενεργές λοιμώξεις δεν αναγνωρίζονται σωστά. Ορισμένα τεστ παρήγαγαν ακόμη και αρνητικά αποτελέσματα σε ασθενείς που αργότερα επιβεβαιώθηκαν ότι είχαν τη νόσο του Lyme με άλλες μεθόδους. ("Large differences between test strategies for the detection of anti-Borrelia antibodies are revealed by comparing eight ELISAs and five immunoblots", C. W. Ang, D. W. Notermans, M. Hommes, A. M. Simoons-Smit, και T. Herremans, 2011)
Το Σύστημα Υγείας Έχει Εγκαταλείψει την Ακριβή Διάγνωση
Οι πραγματικά ακριβείς διαγνωστικές μέθοδοι, όπως η άμεση μικροσκοπική παρατήρηση αίματος και ιστών και η καλλιέργεια απομόνωσης, έχουν καταργηθεί από το σύστημα υγείας. Στη θέση τους, παραμένουν μόνο οι λιγότερο αξιόπιστες και συχνά ανακριβείς εξετάσεις αίματος για ανίχνευση αντισωμάτων.
Ενώ επιστήμονες σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να χρησιμοποιούν προηγμένες τεχνολογίες, όπως η μικροσκοπία σκοτεινού πεδίου (Dark Field Microscopy - DFM) για την ανίχνευση της Borrelia, αυτές οι μέθοδοι δεν είναι προσβάσιμες στα εκατομμύρια ανθρώπων που πάσχουν από τη νόσο του Lyme παγκοσμίως. Ταυτόχρονα, η μικροσκοπία σκοτεινού πεδίου είναι μια απλή και οικονομική μέθοδος. Χρειάζεται μόνο ένας εξειδικευμένος μικροβιολόγος και ένα ελαφρώς εξειδικευμένο μικροσκόπιο, καθιστώντας την μια εφαρμόσιμη επιλογή—ωστόσο εξακολουθεί να μην είναι διαθέσιμη στα εκατομμύρια ανθρώπων που τη χρειάζονται. ("Todar's Online Textbook of Bacteriology", K. Todar, Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, Τμήμα Βακτηριολογίας, https://en.wikipedia.org/wiki/Borrelia & https://textbookofbacteriology.net/Lyme.html 2004)
Προετοιμασία για Τεστ Νόσου του Lyme: Καταστροφή των Βιομεμβρανών
Πριν από τη διενέργεια τεστ για τη νόσο του Lyme, οι ασθενείς θα πρέπει να προετοιμαστούν διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα και καταστρέφοντας τις βιομεμβράνες της Borrelia κατά τη διάρκεια ενός μήνα. Αυτή η διαδικασία προετοιμασίας βοηθά στη βελτίωση της ακρίβειας των τεστ, καθώς αυξάνει την πιθανότητα ανίχνευσης των βακτηρίων στο σύστημα. Στοχεύοντας τις βιομεμβράνες και ενισχύοντας τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, οι πιθανότητες λήψης ακριβέστερων αποτελεσμάτων αυξάνονται σημαντικά.
Για έναν αναλυτικό οδηγό σχετικά με το πώς να προετοιμαστείτε για τα τεστ νόσου του Lyme, συμπεριλαμβανομένης της σημασίας της καταστροφής των βιομεμβρανών και της διέγερσης του ανοσοποιητικού συστήματος, φροντίστε να διαβάσετε το άρθρο "Preparing for Lyme Disease (Borrelia) Testing." Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τις πιθανότητές σας να λάβετε ακριβή αποτελέσματα στις εξετάσεις.
Κάθε Γιατρός Πρέπει να Αναγνωρίζει τα Εκατοντάδες Μη Ειδικά Συμπτώματα της Borrelia
Για τη βελτίωση της διάγνωσης της νόσου του Lyme, είναι κρίσιμο όλοι οι επαγγελματίες υγείας, ανεξαρτήτως ειδικότητας, να είναι εξοικειωμένοι με την ευρεία γκάμα συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη νόσο. Πολλά από αυτά τα συμπτώματα είναι μη ειδικά και μπορούν να παραβλεφθούν ή να ερμηνευτούν λανθασμένα. Τα αντικαταθλιπτικά δεν θεραπεύουν τη Borrelia.
Η Αποτυχία των Γιατρών να Αναγνωρίσουν τη Borrelia Παραλύει και Σκοτώνει Ανθρώπους
Η έλλειψη γνώσεων σχετικά με τη νόσο του Lyme μεταξύ των γιατρών μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ασθενείς. Η λανθασμένη διάγνωση και η ανικανότητα μπορεί να μετατρέψουν ανθρώπους που ήταν κάποτε ενεργοί και υγιείς σε άτομα με αναπηρία. Οι περισσότεροι γιατροί δεν έχουν πραγματική κατανόηση των συμπτωμάτων της ασθένειας. Πιθανόν να έχουν διαβάσει ξεπερασμένα εγχειρίδια που περιέχουν εσφαλμένες πληροφορίες, και πολλοί πιθανότατα δεν έχουν διαβάσει ποτέ ούτε ένα κείμενο για το θέμα. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι παραλείψεις αφήνουν τους ανθρώπους να υποφέρουν από μια χρόνια ασθένεια ή ακόμα και να πεθαίνουν.
Θεραπεία: Δεν Είναι Αυτό που Υπάρχει στα Εγχειρίδια, και Κάθε Γιατρός Πρέπει να το Γνωρίζει
Οι ασθενείς που είναι αρκετά τυχεροί ώστε να λάβουν επίσημη διάγνωση για τη νόσο του Lyme συχνά λαμβάνουν μια απλή θεραπεία με αντιβιοτικά και στη συνέχεια αναμένεται να συνεχίσουν τη ζωή τους. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι με μακροχρόνιες λοιμώξεις και σοβαρά συμπτώματα δεν βιώνουν καμία ή ελάχιστη βελτίωση μετά από αυτή τη θεραπεία. Υπάρχουν λίγοι ασθενείς που λαμβάνουν πιο ολοκληρωμένη φροντίδα, υποβαλλόμενοι σε πολλαπλούς κύκλους αντιβιοτικής θεραπείας καθ' όλη τη διάρκεια του έτους—μερικές φορές για χρόνια. Αυτά τα άτομα μπορούν να επιβεβαιώσουν τον πραγματικό ρυθμό και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Μια απλή θεραπεία με αντιβιοτικά είναι απίθανο να θεραπεύσει οποιονδήποτε πάσχει από χρόνια νόσο του Lyme. Ενώ μπορεί να είναι επαρκής για τη θεραπεία μιας απλής ουρολοίμωξης, η νόσος του Lyme απαιτεί παρατεταμένη και προσεκτικά διαχειριζόμενη θεραπεία. Οι πραγματικότητες της θεραπείας και η απαραίτητη διάρκεια δεν είναι μυστικά—πρέπει να είναι κατανοητές από όλους τους επαγγελματίες υγείας.
Μια μελέτη από τον Preac-Mursic et al. υπογραμμίζει την επιμονή της Borrelia burgdorferi στους ασθενείς ακόμη και μετά την αντιβιοτική θεραπεία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι παρά τη θεραπεία, τα βακτήρια μπορούσαν ακόμα να καλλιεργηθούν από τους ιστούς των ασθενών, και ορισμένα άτομα συνέχισαν να εμφανίζουν κλινική ή υποκλινική ασθένεια χωρίς ανιχνεύσιμα επίπεδα αντισωμάτων. Αυτό υποδηλώνει ότι η αντιβιοτική θεραπεία μπορεί μερικές φορές να καταστείλει την ανοσοαπόκριση, καθιστώντας τα παραδοσιακά τεστ αναξιόπιστα για την ανίχνευση ενεργών λοιμώξεων. Η μελέτη καταλήγει ότι τόσο η πρώιμη όσο και η χρόνια νόσος του Lyme, με επίμονη Borrelia μετά τη θεραπεία, δεν μπορεί να αποκλειστεί με βάση αρνητικά τεστ αντισωμάτων. ("Survival of Borrelia burgdorferi in antibiotically treated patients with Lyme borreliosis")
Μια μελέτη από τον Hodzic et al. διερεύνησε την αποτελεσματικότητα της αντιβιοτικής θεραπείας σε ένα πειραματικό μοντέλο ποντικών με νόσο του Lyme. Ποντίκια μολυσμένα με Borrelia burgdorferi υποβλήθηκαν σε θεραπεία με κεφτριαξόνη τόσο στα πρώιμα (3 εβδομάδες) όσο και στα χρόνια (4 μήνες) στάδια της λοίμωξης. Παρόλο που η αντιβιοτική θεραπεία έκανε τα ποντίκια μόνιμα αρνητικά σε καλλιέργειες, ορισμένοι ιστοί παρέμειναν θετικοί με PCR, και σπειροχαίτα βρέθηκαν σε ιστούς πλούσιους σε κολλαγόνο. Επιπλέον, τα τσιμπούρια που τρέφονταν με θεραπευμένα ποντίκια κατάφεραν να αποκτήσουν και να μεταδώσουν τα σπειροχαίτα σε μη μολυσμένα ποντίκια, υποδεικνύοντας ότι μη διαιρούμενα αλλά μολυσματικά σπειροχαίτα επιμένουν. Αυτό ήταν ιδιαίτερα έντονο στα ποντίκια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία κατά τη χρόνια φάση της λοίμωξης. ("Persistence of Borrelia burgdorferi following Antibiotic Treatment in Mice")
Αυτό απλώς σημαίνει ότι όταν σας χορηγούνται αντιβιοτικά και το τεστ βγαίνει αρνητικό στη συνέχεια, αυτό δείχνει μόνο ένα πράγμα—το τεστ αίματος είναι αρνητικό, αλλά τα βακτήρια παραμένουν βαθιά ενσωματωμένα στους ιστούς κολλαγόνου σας, ακόμα ακέραια.
Και Τώρα η Πραγματικότητα Γίνεται Ακόμα Πιο Σκληρή
Μια μελέτη υπό την καθοδήγηση της Eva Sapi και των συναδέλφων της διερευνά αν η Borrelia burgdorferi, το βακτήριο που ευθύνεται για τη νόσο του Lyme, μπορεί να παραμείνει στο σώμα ακόμη και μετά από μακροχρόνια αντιβιοτική θεραπεία. Η μελέτη ανέλυσε ιστούς από έναν ασθενή με νόσο του Lyme, ηλικίας 53 ετών, ο οποίος είχε υποβληθεί σε 16 χρόνια εκτεταμένης αντιβιοτικής θεραπείας. Παρά τη θεραπεία, οι ερευνητές βρήκαν αντιγόνα, DNA και συσσωματώματα βιομεμβρανών της Borrelia στα όργανα του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων του εγκεφάλου, της καρδιάς, των νεφρών και του ήπατος. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η Borrelia μπορεί να παραμείνει τόσο στη μορφή της σπειροχαίτης όσο και στη μορφή ανθεκτικής σε αντιβιοτικά βιομεμβράνης, προκαλώντας χρόνια λοίμωξη. Η παρουσία φλεγμονωδών δεικτών δίπλα σε αυτές τις βιομεμβράνες υποδηλώνει ότι τα επίμονα βακτήρια μπορεί να συνεχίζουν να προκαλούν φλεγμονή, οδηγώντας σε μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας. ("The Long-Term Persistence of Borrelia burgdorferi Antigens and DNA in the Tissues of a Patient with Lyme Disease")
Αυτή η μελέτη παρέχει ισχυρές αποδείξεις ότι η Borrelia burgdorferi μπορεί να επιβιώσει στο ανθρώπινο σώμα παρά την επιθετική αντιβιοτική θεραπεία, αμφισβητώντας την τρέχουσα κατανόηση των πρωτοκόλλων θεραπείας της νόσου του Lyme.
Οι γιατροί δεν θα το παραδεχτούν ποτέ αυτό. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν αυτές τις μελέτες. Στην πραγματικότητα, είναι πιθανό ότι κάποιοι δεν έχουν διαβάσει καμία έρευνα πέρα από τα εγχειρίδια που μελέτησαν πριν από δεκαετίες. Ρωτήστε τον γιατρό σας μια άλλη ερώτηση, παρόμοια με εκείνη για τους διαφορετικούς τύπους της Borrelia και τα συμπτώματά τους: "Πόσες μορφολογικές μορφές έχει η Borrelia;" Πιθανότατα δεν θα μπορέσει να απαντήσει. Στην πραγματικότητα, μπορεί να χρειαστεί να κοιτάξει τη λέξη "μορφολογική" στο λεξικό. Ρωτήστε τον γιατρό σας αν ξέρει τι είναι μια βιομεμβράνη.
Μια Ακόμα Πιο Τρομακτική Αλήθεια
Υπάρχουν πάνω από 350 ασθένειες που είναι γνωστό ότι σχετίζονται με τη μπορελίωση του Lyme. Παρακάτω παρατίθεται μια λίστα με μερικές από αυτές. Μπορείτε να κατεβάσετε και να δείτε τη πλήρη λίστα, μαζί με μια συλλογή αναφορών.
- Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS - Νόσος του Lou Gehrig)
- Νόσος του Αλτσχάιμερ
- Οξύς ισχαιμικός εγκεφαλικός επεισόδιο του προμήκη μυελού
- Σοβαρές καρδιακές παθήσεις (Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, Καρδιομυοπάθεια, Καρδιακή Νόσος)
- Σοβαρές νευρολογικές παθήσεις (Οξεία μυελίτιδα, Διαμήκης μυελίτιδα, Σύνδρομο Guillain-Barré, Πολλαπλή Σκλήρυνση, Προοδευτική υπερπυρηνική παράλυση)
- Εγκεφαλικό επεισόδιο (Προοδευτικό εγκεφαλικό επεισόδιο, Υπαραχνοειδής αιμορραγία)
- Αναπνευστική ανεπάρκεια
- Σηπτική αρθρίτιδα
- Νεογνική αναπνευστική δυσχέρεια
- Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (SIDS)
- Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης
- Ινομυαλγία
- Μηνιγγίτιδα
- Εγκεφαλική ατροφία
- Σκληρόδερμα
- Ρευματοειδής Αρθρίτιδα
- Πολυμυαλγία ρευματική
- Συστηματική αγγειίτιδα (Γραμμοκυτταρική αγγειίτιδα Wegener, Αγγειίτιδα)
- Άνοια (Προσενιλική άνοια, Αναστρέψιμη άνοια)
Υπάρχουν πάνω από 320 επιβεβαιωμένες παθήσεις που αναφέρονται στο αρχείο.
Πιθανά Συμπτώματα Λοίμωξης από Borrelia
Αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από τα πολυάριθμα πιθανά συμπτώματα που προκαλούνται από τη Borrelia. Στα πρώιμα στάδια, μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου συμπτώματα. Ένα άτομο μολυσμένο με Borrelia μπορεί να αναπτύξει μόνο ένα σύμπτωμα, στη συνέχεια δύο με την πάροδο του χρόνου, και αργότερα τρία, συνεχίζοντας να συσσωρεύει συμπτώματα με την πάροδο των ετών. Κάθε άτομο μπορεί να παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα και καμία περίπτωση δεν είναι ακριβώς ίδια.
- Κόπωση
- Αίσθημα παλμών
- Δυσκολία συγκέντρωσης
- Προβλήματα βραχυπρόθεσμης μνήμης
- Διαταραχές ύπνου
- Κατάθλιψη
- Ευερεθιστότητα
- Άγχος
- Πονοκέφαλοι
- Δύσπνοια
- Θολή όραση
- Εμβοές (κουδούνισμα στα αυτιά)
- Ζάλη
- Ναυτία
- Διάρροια
- Δυσκοιλιότητα
- Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
- Πόνος στην κοιλιά
- Νυχτερινοί ιδρώτες
- Τριχόπτωση
- Πονόλαιμος
- Δυσκολία κατάποσης
- Επιπεφυκίτιδα
- Αυξημένη ευαισθησία στο φως ή στον ήχο
- Τυχαίοι πόνοι στο σώμα
- Πάρεση του Bell
- Μηνιγγίτιδα
- Μούδιασμα στα χέρια και στα πόδια
- Αρθρίτιδα
- Ξηρό δέρμα
- Ρίγη
- Πυρετός
- Μυϊκός πόνος
- Διογκωμένοι λεμφαδένες
- Προβλήματα ομιλίας
- Προβλήματα ισορροπίας
- Ορμονικές αλλαγές
- Πυροδότηση της νόσου Hashimoto
- Πυροδότηση του διαβήτη
- Πυροδότηση οποιασδήποτε άλλης κατάστασης
Και τέλος, μετά από χρόνια επιδείνωσης της υγείας, πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν λανθασμένες διαγνώσεις για σοβαρές ασθένειες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική τους κατάσταση. Καθώς η υγεία τους επιδεινώνεται, μπορεί να καταλήξουν σε διάφορα τμήματα νοσοκομείων, λαμβάνοντας ακόμη περισσότερες λανθασμένες διαγνώσεις, τις οποίες συχνά αρχίζουν να πιστεύουν.
Διαβάστε προσεκτικά αυτά τα συμπτώματα ξανά. Αυτό θα βοηθήσει να εξηγηθεί γιατί εκατομμύρια άνθρωποι συνταγογραφούνται με αντικαταθλιπτικά και η διάγνωσή τους καθυστερεί για χρόνια—αν βρεθεί ποτέ.
Μπορείτε να βρείτε μια πλήρη λίστα συμπτωμάτων εδώ, καθώς και να συμπληρώσετε μια αυτόματη διαδικτυακή φόρμα ερωτηματολογίου για να αξιολογήσετε τον κίνδυνο και τα συμπτώματα της λοίμωξης από Borrelia.
Μοιραστείτε Αυτό με Όλους Γύρω Σας, Ώστε Περισσότεροι Γιατροί (και το Κοινό) να το Διαβάσουν
Οι πληροφορίες σχετικά με τις δυσκολίες στη διάγνωση της νόσου του Lyme πρέπει να διαδοθούν ευρέως εντός της ιατρικής κοινότητας και στην κοινωνία. Η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες διαγνωστικές πρακτικές, να σώσει ζωές και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής αμέτρητων ανθρώπων. Αυτή είναι η πραγματική πανδημία για την οποία κανείς δεν μιλάει. Όσοι έχουν μείνει ανάπηροι από λανθασμένες διαγνώσεις παραμένουν άφωνοι.
Κάθε γιατρός μπορεί να αφιερώσει μόλις τρεις ημέρες διαβάζοντας τις διαθέσιμες αναφορές και τις μελέτες περιπτώσεων σχετικά με τις προκλήσεις στη διάγνωση της Borrelia και να αρχίσει να σώζει ζωές. Οι πληροφορίες δεν είναι κρυφές—είναι διαθέσιμες. Και παρακαλώ, σταματήστε να εκτελείτε οσφυονωτιαίες παρακεντήσεις αδιακρίτως, καθώς αυτό μπορεί να βλάψει περαιτέρω τους ασθενείς. Είναι κρίσιμο να είστε ενημερωμένοι για τα ποσοστά επιτυχίας και τους περιορισμούς αυτής της διαγνωστικής μεθόδου.
Προς τους γιατρούς (και το κοινό): Αν η αιτία της ασθένειας ενός ασθενούς παραμένει ασαφής, αυτή είναι μια κατεύθυνση που αξίζει να εξερευνήσετε. Πολλοί ασθενείς με ανεξήγητα συμπτώματα μπορεί να έχουν ήδη περάσει από το σύστημα υγείας χωρίς διάγνωση.
Πριν από την COVID, ήταν ασαφές γιατί τόσοι πολλοί ασθενείς δεν έλαβαν ακριβείς διαγνώσεις. Τώρα, η κοινή δικαιολογία είναι “Έχετε Long COVID, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει.” Αυτό οδηγεί τους ασθενείς να εγκαταλείπονται, αφήνοντας τους να επιδεινώνονται αργά. Πριν από την πανδημία, πολλοί συχνά τους έλεγαν ότι τα συμπτώματά τους ήταν “όλα στο κεφάλι τους.” Αυτές οι απορρίψεις έχουν ακουστεί αμέτρητες φορές.
Ιατρική Αμέλεια: Έγκλημα Κατά της Ανθρωπότητας
Όταν κάποιος διαπράττει φόνο, είναι κακούργημα. Η ανθρωποκτονία λόγω αμέλειας είναι επίσης τιμωρητέα από τον νόμο, οδηγώντας σε κατηγορίες και φυλάκιση. Ωστόσο, το σύστημα υγείας και οι γιατροί συχνά προστατεύονται από το κύρος τους. Ωστόσο, κάθε μορφή αμέλειας, ανικανότητας ή άρνησης παροχής φροντίδας δεν είναι τίποτα λιγότερο από έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.